"ARZ’IN ÖZGEÇMİŞİ !"

A R Z I

Sıfır ZÂT’tır ! Bir ALLAH ! Dokuz sayının sonu !

Dokuz, Âdem demektir ! İyi irdele onu !

ALLAH gibi ! Kimseyi ortak etmez kendine !

‘“ALLAH’ın fıtratı o !”’ Eşittir ‘“HANİF DİN”’e !

Katmanının dışında, dokuz’a ne eklesen !

En sonunda ! Dokuz’un dışında bulursun sen :

Dokuz artı beş on dört ! On artı dört eşit beş !

Eklediğin kovuldu ! Dokuz’a olmadı eş !

Ona eklenmek için ! Ol dokuz’un katmanı !

Dokuz ! İstiyor yâni, dokuz’u yansıtmanı !

Meselâ yedi kere dokuz, altmış üç eder !

Altı artı üç ! Dokuz ! HAK ona ‘hoşgeldin !’ Der !

‘“RAHMÂN ilk, Arz’ı, sonra yedi göğü yarattı !”’

İkinci yaratılan, ‘Ay !’ Denilen sırattı !

Ay hep yüzünü döner ! Tavaf ederken Arz’ı !

Açıklar bize niçin ! Neye ! Hac yapma farzı !

HAK der : ‘“İnsândan daha zor, yaratmak âlemi !”’

En zoru Arz’ı inşâ ! Esrârını çöz emi !

‘“HAKK göklere iki gün ! Arz’a dört gün ayırdı !”’

Melekler karşısında insânları kayırdı !

Arz mâdem ilk oluştu ! Arzdadır ilkin eren !

Haklı öyleyse ! ‘“Ona secde emrini veren !”’

İlk eren zat ikizdir ! MUHAMMED ÂLÎ, adı !

RAHMÂN ! Bunlardan önce kimseye yansımadı !

Âdem ayni Arapça, hem de İbranicede !

İlk Âdem’e, ‘“ALLAH’ın sen en yüce adı de !”’

Âdem sözcüğüne E ekle ! Toprak demektir !

Toprak Havvâ oluyor ! Çünkü ‘E’ dişi ektir !

Toprak, annemiz AHMED ! Babamız, ÂLÎ ! Âdem !

‘EBÛ-T-TURÂB’ ‘toprağın babası’ demek mâdem !

Bu lâkabı ÂLÎ’ye, bizzat MUHAMMED verdi !

‘“Kâlbi mühürsüzlerin !”’ Sâdece, aklı erdi !

‘“Kâfir tanık olmadı”’ bak ! ‘“Öz doku”’na eğil !

HAKK’a yardımcı olan ! Tanık ! Seyirci, değil !

Âlem yaratılırken ‘“Yüceler”’ oldu tanık !

Zîrâ onlardı kendi fıtratına uyanık !

‘“ÂLÎN !”’ Hem ‘“Yüceler !”’ Hem ‘“En evvelkiler !”’ Demek !

Terbiyemize verdi, ‘“En eskiler”’ çok emek !

Bu yüzden oldu bunlar ! Secde etmekten muaf !

Âdem ! ‘“Bunlardan tekrâr rûh alınca, oldu af !”’

I I

“Hepinize denk olan insânım” der MUHAMMED !

Bunda var ! Onun gizli kimliğine alâmet !

HAK derken ‘“Sen olmasan ! Yaratmazdım âlemi !”’

Onu sen kendin gibi bir insân sanma ! Emi !

HAK onun hakkında der ‘“O her âleme rahmet !

Adını her anarken ! Mutlak ona selâm et !”’

Selâm et sen ! ALLAH’ın fıtratına ! Misline !

Niyâz et ! ‘“RAHÎM olan RAHMÂN”’, Arş’ına ine !

Tüm insânlara eşit MUHAMMED ! Tek başına !

Yeyip içtiğin her şey ile girer aşına :

Bu Arz ! Bu toprak ! Zîrâ onun kutsal vücûdu !

Onu öpmektir halkın HAKK’a olan sücûdu !

‘“Gölgen bile, istesin ! İstemesin ! Secdede !”’

Yalvarır Arz’a ! Onu kaldırıp insân ede !

‘“Sana yarattım yedi göğü”’ der ALLAH ! Niçin ?

Yedi semâ halk oldu ! RESÛL, yâni Arz için !

‘“Yedi göğün benzeri, bu yüzden olmuştur Arz !”’

Mîrâca çıkmak için ! Arz’a inmek oldu farz !

‘“Yedi gök iki günde ! Arz dört günde ! Oldu halk !”’

Göklerin iki misli arz ! Bu sırrı çöz de ! Kalk !

Yedi gökte melekler var ! Arzda ise, Âdem !

‘“Melekler arşı taşır !”’ MUHAMMED Arş’tır mâdem !

‘“Melekler hiç durmadan ! MUHAMMED’i zikreder : ”’

‘“Bizi de Arz’a indir ! İnsân kılığında”’ der !

‘“Çıkanı ve ineni ALLAH bilir”’ der âyet !

İki çeşit mîrâç var ! Dikkat edersen şayet :

Biri Arz’a inmekle ! Biri göğe çıkmakla !

İnerken ve çıkarken, sakın güvenme akla !

Ölen Arz’a inemez ! Havadan hafif teni !

Kör uçuşu yapar ! Yok çünkü toprak anteni !

AY’a çıkmak için de, ‘yer çekimi’dir mâni !

Ne çıkabilir ! Ne de o inebilir yâni !

Yükünü her attıkça ! Bir gezegene çıkar !

Tekrâr melek olmakta ! İnsâna yoktur çıkar !

‘“Sağken kör, ölünce de demek kalacaktır kör !”’

Toprak bedende çünkü ! Toprağa oldu nankör !

III

Arz’ın içine giren olur bir “GAYB ERENİ !”

Esrârını açıklar ! Kâbe’nin boyu eni !

‘Mikro Kâbe’ şeklinde, toprağın zerreleri !

‘Toprak’ ile de ! Aptes alır İslâm’ın eri !

‘Yedi temel kattan bil !’ Oluştuğu için Arz !

Kâbe’yi ‘yedi’ defa tavaf etmek oldu farz !

İki ara kat ise yedi kat için bağlaç !

Şeytan taşlayıp, koşma, bunlar için gözü aç !

‘Kara taş’ ile başlar Kâbe’yi tavaf ! Niçin ?

Arz soğurken ! Donan “İlk nokta” olduğu için !

Arz çekirdeği ise ! Kara taşın timsâli !

Orda HASAN, HÜSEYİN, FÂTMA, MUHAMMED ÂLÎ ...!

“Yunus, balık karnında mîrâç yaptı” der RESÛL !

“Benimkinden aşağı sanmayın !” ‘Ayni usûl !’

Arz’ın karnı olmalı ! Balık karnından maksat !

‘“Yuttuğu diri çıktı !”’ Ve Yunus aldı ruhsat !

Papa şapkası balık ağızlı ! Yunus ! Mesih !

‘“Korunmuş kitab”’ Arz’dır ! Girenler olur ‘“Rasih !”’

Kendi eren giremez Arz katmanına ! Niçin ?

Üst şeffaf ten ! Havadan hafif olduğu için !

Bulunca, Arz içine o, seyâhat edeni,

Transla yoğunlaşır en üst şeffaf bedeni !

‘Yer çekimi’nin etki mesafesine girer !

Nihâyet Arz içine dalarak, ‘“GAYB”’a erer !

M.H. ULUĞ KIZILKEÇİLİ

İZMİR-ÇEŞME 10.08.2000

ANA SAYFA