New Page 8

“G A Y B” I

Sıra insân öldüğü vakit hesaba gider !

‘Ya RAB ! Beni ateşten koru, Cennete koy’ der !

Sıra dışı insânsa der : ‘Âlem aynasında ,

Gördüğümün aslını bana göster ! Ey Peder !

‘“Gölge uzantısını”’ seyretmekten usandım !

Gölgenin sâhibine âittir zîrâ andım !

Karagöz perdesinin ardında kara gözüm !

Muma püf dediğinde sâhibime uyandım !’

HAK der : ‘Görüntün örter kendisini aynanın !

O benim görünmeyen vücûdumdur ! Uyanın !

Görüntün silinince sen değil, ben kalırım !

Kâfir örten demek ! O, görüntü yanın yanın !

* *

Kopyandan geç ! Aynada onu gösteren nûrdur !

Görüntüsüz tek şey o ! Nûr olmak bir onurdur !

Görünmeden gösteren ayna gibi tek şey O !

Ayna da Gayb, Nûr da Gayb ! Bu sırrın üstünde dur !

* *

Ehad ayna ! Sonsuz bir ! Vahîd hayâl ! Sonlu bir !

Sonluların toplamı sonsuz olmaz der, cebir !

Zaman iç duyu ! Mekân dış duyu ! Hepsi büyü !

Edemez kendi hayâl olan, hayâli tâbir !

** İç de benim ! Dış da ben ! Sen nesin ? Sen nerdesin ?

Karagöz oynatılan tiyatroda perdesin !

‘“Ben o perde ardından konuşurum kullara !”’

Sen o perdeyi dön de ! Özün hoş geldin desin !

Bil ki ben ne yerdeyim ! Ve ne de göklerdeyim !

Ya ben, ya yer ve Gök var ! Evren kurgu bir deyim !

Dünyâ ve Ahiret de zamana âit hayâl !

Kesintisiz süre var ! ‘Ben ölümsüz erdeyim !’

‘O ölümsüz er’, ‘“Bâkî”’ denen ‘“İç yüzün senin !”’

Ona girince, sonsuz olur boyun ve enin !

‘“Boyutu Gökler ve yer kadar olan Cennet”’ bu !

‘Benim iki kutbumdan geçer artık eksenin !’

Olursun sen MUHAMMED ÂLÎ kutublu bir nûr !

Bir kutbunda ‘“Sekîne”’, birinde ‘“Rûh”’ bulunur !

Artık ‘“Ateş yakılan bir yeşil ağaç”’ değil,

Yanmadan yakan ‘“Sîna ağacı”’sın ! Ne onur !

Zîrâ sende yatıyor sana âit bir yatır !

‘Kaldırdın mı ayağa’, RABB’ine geçer hatır !

Zaten onu görünce hiç bir dileğin kalmaz !

Çünkü sana, kendine çıkacak ‘“İp”’ uzatır !

‘“Gayb’ı sırf ben bilirim !”’ Yâni ben ‘“GAYB”’ım ! Anla !

Vücûdumu sakladım ! Örtünerek insânla !

Ayna vücûd ! Aynaya yansıyan hayâl mevcûd !

‘Ben’ olmazsan, bunu ben anlatamam lisânla !

Dünyâya değil ‘“Arz'a vâris oluruz Bizler !”’

Dünyâdayken uyanan, Arzın yolunu izler !

‘“Başka âyetler gelir kaldırılanlar için !”’

Yâni hep ‘ben ben’ değil, hep ‘“Biz Biz”’diyen sizler !

Bu mesajımla Uluğ açtım artık perdemi !

‘“Doğru belli olunca, yanlışın biter demi !”’

Sırrı açmama rağmen kâfir kalan toplumun,

Yerine gerçekleri gelir ! Sen uyar emi !’

M.H.ULUĞ KIZILKEÇİLİ

İZMİR – 10.04.1998

ANA SAYFA