Kur’anda Âdem, tapan değil de
!
Tapılandır
!
Tapmayan İblîs olur
! Ateşten yapılandır !
Odur ‘“HAKK’ın
Arzdaki ilk Evi”’ olan Kâbe
!
Ona secde
!
Mü’minin miracı olan
andır !
‘“Secde edip kapıdan eve
girin”’ diyor HAK !
Kapıdan başka
yerden giren
! Hırsız muhakkak !
“Hikmet şehri
benim”
der RESÛL
! “Kapısı ÂLÎ
!”
Mekke ! Bekke ! M ve B sırlarına müstahak !
Kâbe’nin bulunduğu şehrin ! Var iki adı !
MEKKE ve BEKKE
! Bundan
nedir HAKK’ın muradı ?
‘“Arzda ki tüm kentlerin, annesi de bu”’ der HAK !
Toprağa tapmamaktır ! İblîsin tek inâdı !
“Âdem’in başı
! Kâbe toprağından oldu halk !”
“Kâlbi
Mescid-ül-aksa
toprağı
!” Bilmeli halk !
İlk iki mâbed
iki şehirde ! HAKK’ın emri !
“Kudüs mâbedinden çık semaya ! Kâbe'den kalk !”
Kudüs mâbedi
!‘“Îsâ Mesîh”’
için alâmet
!
‘“ÎSÂ’nın
gökten
yere inmesidir ! Kıyâmet
!”’
‘“RESÛL’ün göğsündeki
kalbini yarmadan”’ HAK ,
‘“Oku”’ emri vermedi ! İşte budur selâmet !
**
RESÛL
! ‘“Levh-i
mahfûz’u”’
Cibril’i övüp etti o ! Edebe riayet !
Hâlbuki Levh-i
mahfûz
, Cibril’in de hocası !
Âdem idi ki esmâ ilmine yok nihâyet
!
‘B’
ÂLÎ
!
‘M’
MUHAMMED ! Biri
‘“EB
!”’ Öteki ‘“ÜM
!”’
Kur’anda ! Çözülecek budur en büyük düğüm !
‘“HANÎF DÎN FITRAT DÎNİ !”’ Fıtrat ilk doğuş demek !
Öz Anne ve Babanı bulmazsan ! Sonun ölüm !
*
MUHAMMEDÂLÎ ! Tek ad gibi yazılır ! Niçin ?
‘“RÛH”’u ! “Eti !” Ve “Kan’ı !” Ayni olduğu için !
‘“ALLAH ın FITRATI”’nı ! İlk, ikisi paylaştı !
Nebi ve Velide O ! Uyandı ! İçin için !
* **
ALLAH der : ‘“PUTSUZ
DÎNİ, dünyâda
bilen çok az !”’
‘“Herkes
bir
imâm
bulmuş
!”’,‘“Ona
uyup
alır haz
!”’
‘“Her
ölen gönderilir bağlandığı imâma
!”’
‘“O vakit bana çok dil döküp
yapar o niyâz !”’
İmâm
çift ‘“ÜM
!”’ MURTAZÂ ve MUHAMMED’e remiz !
‘“KALEM ve NÛN”’ denilen
Baba ile Annemiz !
“Cennet
bu çift annenin ayakları altında !
Taklîd imâm cenneti
!
Anne rahmi
tertemiz
!
*
*
Taklîd
imâm
:
ya
akıl
! Ya
şeyh
! Ya
dîn
adamı
!
Düşünce ve eylemde ! Azdır nefs istihdamı !
HAKK’a hesab vermeye inanır onun
halkı,
Kendini bilene dek
!
Ertelenir îdamı
!
Bebek ! Göbek bağının dört
damarıyla yaşar !
‘“Cennetin dört ırmağı
!”’
Akar anneden
şar şar !
Aynen ‘“Secde”’ hâlinde ! Rahimdeki yatışı !
Kıblesi,
velinimet anne ! Her gören
şaşar !
* *
‘Kıble’ kelimesinin kökü
! Nereden gele ?
Anadoluda Ana Tanrıçadır
‘KİBELE
!’
Hacer-ül-esved
ile İsmail’in annesi ,
Habeş Hacer
!
Ayni ses ve ayni renk !
Bak hele !
‘Baba’,
‘Oğul’
ve
‘Anne’
gibi
!
Kâbe
yapısı !
Tam
‘Doğuda
!’
‘“İbrâhim
makamı”’ ve kapısı !
Kuzeyde İsmail
! Ve ikisi arasında
,
Kuzey Doğuda, Hacer Ana ! Cennet
tapusu !
Kapı ! Güneşe açık ! Işık kaldırır bizi !
‘“İbrâhim
makamında
!”’
Var iki ayak izi !
‘“Ayağa
kalktığı yer
!”’
Demek insânın
! Makam
!
Bulunuz ! Rûhunuzu, Baba ve Annenizi !
‘“Ey MUHAMMED ! Yüzünü
dön
!”’ Der, HAK
‘“Putsuz
Dine
!”’
‘“O İBRÂHİM’in dîni ! ÖZLÜK
DÎN
!”’ Dön kendine !
‘“Kurulması
gereken
tek
ve
gerçek
dîn
işte bu !”’
‘“Çoğunun
dîni taklîd !”’Ağlar
Mekke
! Medine !
‘“NÛN”’ yâni
‘“Yunus”’
gibi
! ‘“Arş,bebek
suda yüzer !”’
Hayâlini ! En güzel rüyâlar ile bezer !
‘“Bir
günü elli
bin yıl
!”’ ‘“Rûh”’ zamanına bağlı
!
Hücre hücre
!
Mânâda annesini o
gezer !
Gelince, süt içmek ve
‘“Buğday
yemek”’ zamanı
,
Demir alıp terk eder ! ‘“Nûh
gemisi !”’
Limanı
!
Kanlı ‘“Kızıl
deniz”’ den
geçerek Mûsâ gibi ,
Dünyâ çölüne varır ! Unutur
Süleyman’ı !
Şeytana uyan
! Hayvân, bitki ve taşa
gider !
HAK: ‘“Üç karanlık ile çevrili
bir zindan”’ der !
Öz
imâmı
bulansa
!
‘“İlk
ölümünden sonra”’,
‘“Bir daha ölmez
!”’ Onu yanına alır Peder
!
Şeytan imâm ! Bencil güç ! Kan içinde sürünür !
Beynini kullanarak, senmiş gibi görünür !
‘“Doğru
yolda”’ aldatsın
diye HAK izin verdi !
‘“Doğru yol”’ olan insân kılığına bürünür !
*
HAK imâm,
içte
rûhtur
! Dışta
ise,
Velîdir
!
Her ikisi de Âdem !
HAKK’ın yüzü,
elidir !
Rahime her girişte RABB’im dediğin,
kendin !
Özden ilk çıkışında ! MUHAMMED ÂLÎ’dir !
İki yüz
seksen gündür ! Anne rahmi vâdesi !
‘On kere yirmi sekiz !’ Hilâlin irâdesi !
On parmak,
yirmi sekiz
boğum
! Bu ne
tesâdüf !
Kendini bilmeyenin ! Hep olur iâdesi !
HAK der : ‘“İki
elimle ben Âdem’i
yarattım
!”’
‘“Ona secde etmeyen cini ateşe
attım !”’
İki yed
‘Yirmi
sekiz !’
‘OĞLAK’
çizen
yıldızlar !
‘“Cumâ
rûh
üfledim”’ ve
‘“Âdem
kalkınca !”’ ‘“Yattım
!”’
*
‘“Artık
benim adıma !”’
‘“O yönetir âlemi !”’
‘“Âdem’dir,
oluşturan
bil
benim
âilemi
!”’
‘“Yirmi
sekiz
Nebî ve şifre harfler”’ bunlardır !
Sen de
EHLİBEYTİME
!
Girip de kurtul emi !
‘Cedî’yi aç sekiz harf ! Sekiz
Cennet kapısı !
Cedî
‘On
yedi’
eder
! Günlük rekât yapısı !
Yirmi sekiz yıldızdan on yedi çıkar ! On bir !
İkisinin ortası Cumâ ! Rûhun
tapusu !
‘Elli’
vakit emretti
!
Mîrâçta RAHMÂN
namaz !
ALLAH sözünden dönmez ! Ödün vermek anlamaz !
Yirmi sekiz harf ile yirmi iki noktası
,
HAKK’ın resmini çizer ! Bu sırrı bilen de az !
HAK ! ‘“Nûn ve kalem ile yazdığına”’ and içer !
Rahimde ‘“Kalem”’ ile bebeğe beden biçer !
HAKK’ın gözü ‘“Ayn”’
sesi
! Titreşip çıkarır ses,
Rahimde
yaratır
göz
! Her
organa
ses seçer !
Böylece
biçimini
! İç insâna
nakleder !
‘“Âdem'i
ben kendime benzer yarattım”’
O der !
‘“Âdem’e öğrettiği her isim !”’ Bir harf adı !
Yâni ayni ton titrer ! Evlâdı ile peder !
Bu yüzden
!
‘“HAK Âdem’i Arzda halîfe
yaptı !
Aynadaki kendine ! Âşık olarak taptı !
Aynanın tersinde o
! Görmeyince
kendini !
‘“Sırrına !”’ ‘“Kâfir”’ dedi, ‘“İblîs Âdem’den saptı !”’
Âyet der :
‘“Gördüğünde
ışıl ışıl bir duman
!”’
‘“Kıyâmet
günüdür
o !”’ Olma
gözünü yuman
!
‘“Bu duman
!
Onu ölmeden gören !
Olur ancak ‘Şâdumân
!’
*
Her harf
‘“Hûri”’ ve
‘“Oğlan !”’
Tek vücûd bir bâkire
!
‘“Kadîr gecesi”’
gibi ‘“Siyâh
!”’ Rûh batmaz kire
!
Bu
ışık
harfler
ile yazılan
Kur’an
! Âdem !
‘“Ona el sürmek mümkün, eli
temiz”’ fakire !
Yine HAK der
:‘“Çıkacak
arzın
bir
yaratığı
!”’
‘“Ayıracak
o,
son
gün ! Gerçek
ile
artığı
!”’
Yâni ölmek ve ermek ! Yarar toprak vücûdu !
Yüze çıkar ‘“Rûh”’ denen
! HAKK’ın
tende batığı !
‘“İncikten
başlayarak ! Meydana çıkınca HAK !”’
‘“Herkes
secdeye
dâvet
olur o gün muhakkak !”’
“Kâfir
secde edemez !”’ Belkemiği ‘tek
parça !’
Hayvân kalıbına o
! Çünkü etmiş
iltihak
!
İncik
: diz ile uyluk arası
! Yâni bacak
!
Ölenin
içinden HAK
! ‘“Âdem”’
gibi
kalkacak
!
Ölmeden evvel ölen
! Rûhu
sağken çıkartan ,
‘“Ölüp ölüp doğmaktan”’ Arzda ! Kurtulur ancak !
‘“Başka ölüm
tatmamak
!”’
‘“Cennete âit nimet !”’
Zîrâ Rûh, can değil ki ! Giysin o, derili et !
‘“Zahmette kolaylık
var”’ der
iken sana ALLAH !
Vücûdu
sanma sakın
! Ele geçmiş
ganimet !
‘“Kıyâmette dil susar !”’
‘“El ayak gelir
dile !
‘“Herkes ayağa kalkar !”’ ‘“Suçun kalıbı ile !”’
İte takılan köpekdişi
! Ata takılmaz
!
‘“Yüzden tanınır !”’
‘“Yüze secde eden
!”’ Âile !
‘“Tekrâr takılır, parmak kemiklerimiz bile
!”’
Demek ! Doğacağız hem kemik ! Hem kimlik ile !
‘“Derimiz her yandıkça !”’ ‘“Yenisi verilecek !”’
ÂLÎ’yi
çıkartana
kadar ! Bitmez bu çile
!
M.H.
ULUĞ KIZILKEÇİLİ
ANKARA – 07.12.1996
*
Ebced ilmine göre isimlerin sayısal açılımı :
MUHAMMED = 92 , ÂLÎ = 110 EDER.
*
Copyright
© 2000-2003.www.ondokuz.gen.tr
Copyright © 2001-2003 www.ondokuzbiz.com
Copyright © 2001-2003 www.19muhammedali.com