New Page 1

“ M ”

Hem RAHMÂN hem RAHÎM’in kök sözcüğü rahmettir !

Ve bütün âlemlere rahmet olan AHMED’dir !

HAMD edilen ALLAH’ın adı ‘“RABB-ÜL-ÂLEMİN !”’

HAMD ve AHMED ayni harf ! Yâni ‘MUHAMMED EMİN !’

MUHAMMED’e miraçta ‘“Emin”’ olan HAK indi !

Emânetini verip de halîfe edindi !

Bu emâneti ne yer ne gök taşıyamadı !

HAK indinde bu yüzden ‘“EL ÂLEM”’ oldu adı !

Kim HAKK’ı taşır hakkı ile, Âdem’dir ismi !

Sîna’daki mübârek ağaca benzer cismi !

Âdem olmayanlara ‘“Zâlim”’ der ALLAH ! Niçin ?

‘“Kitabı merkeb gibi yüklendikleri”’ için !

AHMED, MAHMUD, MUHAMMED, MUSTAFA, RAHMET ve ÜM !

Hepsinde ‘M’ zikri var ! İşte burada düğüm !

M şimşeğin simgesi ! Zikzaktır yılan gibi !

Onu zaptedebilir ancak Asâ sâhibi !

Asâ sâhibi Mûsâ ‘“Su üstünde Arş”’ gibi !

Yüzerken kundağında oldu HAKK’ın nâibi !

Baş harfi ‘M’ çıkarak belkemiğinden onun !

Nefsin radyasyonuna dedi ‘Gelmiştir sonun !’

‘M’ yâni su demektir dalga dalga cereyan !

‘“Arş su üstünde durur”’ diyor tanrısal beyân !

‘“Her diriyi biz sudan yarattık”’ diyor RAHMÂN !

Diri kalmak istersen AHMED’den dile aman !

Aman ile MUHAMMED bu yüzden aynı eder !

Her biri ‘Doksan iki !’ Harf harf toplarsan eğer !

Kâinat niçin altı günde halk oldu deme !

RESÛL’ün beş isminde var tam altı tane ‘M !’

Dirilik yâni hayat ALLAH’ın ‘“HAY”’ ismidir !

İnsândaki ‘“RÛH”’ odur ! Kalan ölü cismidir !

‘“Arşı taşır dört melek !”’ Ve ‘“Cenneti dört ırmak !”’

Yüzde de dört oluk var ! Ağız, burun, göz, kulak !

Yeryüzü suyla yeşil ! Ve yeşil ‘HIZIR’ demek !

İlyas’ı bulmak için sarfet ömrünce emek !

Mûsâ iki ırmağın birleştikleri yere,

Varmadan rastlamadı HAKK’a en yakın ere !

O er kayığı deldi ! Geçer iken ırmağı !

Nefsini del Rûhu bul ! Yırtılsın benlik ağı !

‘“Böğürdü Samiri’nin tunçtan dökme heykeli !”’

Bir avuç ‘yeşil toprak’ katmıştı zîrâ eli !

Yeşil ağaçtan iki dal al ! Sürt birbirine ,

Ateş çıkarır yine ! Yeşildeki bu nûr ne ?

Kesilip odun olur yeşil olmayan ağaç !

Yağmur, rahmet aynı söz ! Kurumadan çiçek aç !

Çiçek ekip kabire dökerler bir testi su !

Bunu ölmeden yapmak aslında en doğrusu !

Çiçekle ‘“Şehâdet et”’ bahara toprak gibi !

‘“Arz’ı başka bir Arz’a çevirir”’ HAK nâibi !

Yoksa, her öldüğünde seni bir ‘“Balık yutar !”’

‘“Zikri öğrenene dek seni karnında tutar !”’

‘Söz verdiğin RABB’ini hatırlamaktır zikir !’

‘“Sana Şah damarından yakın O !”’ Eyle fikir !

‘Hazret-ini gaflettir’ Arz da en büyük günâh !

Tövbe et ! Özür dile özünden ! Odur İLÂH !

Bir kez hazret oldun mu artık ölmek yok sana !

Ya ‘Gayb ereni’ olur, ya girersin insâna !

Secde yeri öpmektir toprak tene girerek !

Rahmet olana mutlak toprağa düşmek gerek !

‘“Billûr fanus içinde olursun evrensel mum !”’

Senden yanar yanacak bütün mumlar bilûmum !

ALLAH bile bak gökte kalmayıp yere indi !

Penceresiz toprak bir evi mesken edindi !

Işığın pencereye olmaz ki ihtiyacı !

Kalbde ona pencere açamamak ne acı !

HAK bile HAK’tan başka benzemezken kimseye !

Kendini bir aynada görmek istedi ! Niye ?

‘M’ denen suya baktı o birtek olan ‘“Ehad !”’

‘“AHMED”’ oldu gördüğü sûrete verilen ad !

Son yanan mumun nûru ile aynıdır ilk nûr !

Nûr sayısı artmadan ‘“NÛR ÜSTÜNE NÛR”’ konur !

‘MUHAMMED İBN ABDULLAH’ bu ‘“Nûr”’ ile eşittir !

Bu nûr kimde parlarsa HAK indinde reşittir !

‘“Reşit ile yarattı”’ der Tevrât’ta ilk âyet !

Reşit hem ‘“Hikmet”’ hem ‘Baş’ hem demektir ‘Nihâyet !’

Bir çok dilde ‘M’ ile başlar ‘Anne’ ve ‘Madde !’

Aynı kökten türeme ! Câhilsen tesâdüf de !

‘“Kıyâmet”’ tanımıdır MUHAMMED’in kendisi !

Âlemlere bürünmüş ! Âlemin efendisi !

Kâinata ÂLÎ’dir RÛH ! Ve MUHAMMED TÜRAB !

İkisinin toplamı bu yüzden ediyor RAB !

* *

M.H. ULUĞ KIZILKEÇİLİ

İZMİR – 07.04.1998

ANA SAYFA