New Page 1

“İLK HÜCRE !”

* *

‘İlk hücremizdir !’ Rûhun vücûdda halîfesi !

Ne yaparsak kaydeder ! O, GAYB’ın sahifesi !

Hep titreşen bir atom ! Yâni ses ! Madde değil !

Hem ilk ! Hem de son olan ! ‘NOKTA’ sırrına eğil !

Âdem’in vücûdundan gelen emânet hücre !

‘“Bin yıla eşit gece !”’ ‘“Selâm o”’ ‘“Benzer fecre !”’

Her hayâtta naklolur ! O bedenden bedene !

‘“Eskilerin eskisi !”’ ‘“En yakın !”’ ‘“Halk edene !”’

‘Bana verdiğin sözü ! Sen asla unutma’ der !

Adı ‘“Fuad !”’ İçinden Rûh sana hitab eder !

Tüm geçmiş çilelere ve hazlara âit ses !

‘“Şah damarda”’ki Âdem ! Secde etmeli herkes !

Sevab ile günâha ! Odur tarafsız tanık !

RABB’in O ! Sözünü tut ! Yoksa olursun sanık !

Sol karıncığa girer ! Sperminden babanın !

Şeffafa kordon bağlar ! İşte bu doğum anın !

Her dolaşımda çeker kan ! Çevrenin filmini,

İlk hücreye verir ! Yok video ondan mini !

Ne yapsan ! Ne düşünsen ! Ne desen ! O kaydeder !

Kur’an ona ! ‘“Şerefli tutanak meleği”’ der !

Her atomu titretir vücûdda ! Kendine denk !

İster ki ! Kendisinden hepsi onlar alsın renk !

Her bedende ilk hücre ! Onun tohumu ! Niçin ?

Titreyip bedenini inşâ ettiği için !

İlk atomu da şeffaf ! Meselâ şeffafsa ten !

Şekil veren ve bozan ! ‘Bir borudur hep öten !’

Ölmeyen, değişmeyen ! Birtek hücre ! Bil odur !

Kordonunu sökünce ! Kâlbine der ‘Artık dur !’

Kâlb durunca üç gün o ! Kayıtları nakleder !

Şeffaf tene: ‘Bunları arzu tene naklet’ der !

Kordon bölünür ! Kayıt şeffaf tene geçince !

İnsân tam o an ölür ! Burda bir sır var ince !

Cesetten ayrı değil ! İlk üç gün ! Şeffaf beden !

Büyük kötülük yapar ona ! ‘Gürültü eden !’

Sesle ağlarsan ! Şeffaf ten hiç kayıt alamaz !

Ahrete bomboş gider can ! Orda pek kalamaz !

Kaydı yok ki ! Verilsin hesabı son hayâtın !

Erenler der :‘Canı siz hemen bedene atın !’

Bir hayât deneyimi ! Olur harcanmış böyle !

Zamandan daha büyük kayıp olur mu ! Söyle ?

ALLAH ! ‘“Zaman üstüne !”’ Bu yüzden yemin eder !

‘“Şimdi yargılasam ben !”’ ‘“Herkes ateşliktir”’ der !

Ölene ! Kısık sesle ve şahsen duâ edin !

‘“Sevgiden daha güçlü hiçbir şey yok”’ diyor din !

Cesedi üç gün sonra yak ! Yoksa yanar filim !

Filmin deposu ‘Şeffaf ten de yanar !’ Der ilim !

Üç gün sonra şeffaf ten ! Ölüp olur hayâlet !

Cesetle aynı erir ! Bilinç yok ! Yüz rezâlet !

‘Alt arzu ten’ cehennem, üst arzu, cennet yaşar !

Düşünce sınırını, akıl bedende aşar !

Korkunç ateş içinde ! Alt arzu ten geberir !

Bütün bencil hırsları tükendiğinde erir !

Vicdân ! Arzu bedenin ‘İlk hücresinin’ ismi !

Bütün hayâtımızın en canlı olan resmi !

Alt arzu ten ölünce ! Cin girip hortlak olur !

Medyum şeffaf ten verse ! İnsânmış gibi solur !

Cennet anlatılamaz ! Güzel bir renk âlemi !

Her arzu gerçekleşir ! Kimse bilmez elemi !

Arzular tükenince ! Ölür ‘üst arzu beden !’

Her arzunun bir hayâl olması buna neden !

Bu yüzden her arzunu ölmeden sen denetle !

Çoğu olsun rûhunla, pek azı etle !

Ve ‘akıl beden’ girer ! Bir akıl âlemine !

Her düşünce ses olur ! Her söz benzer yemine !

Akıl beden ölünce ! Bilgeyse çıkar Rûha !

İdealini yaşar ! Bu, yasak ham güruha !

Reenkarnasyonunu orada kendi seçer !

Evrimine en uygun olan bir model biçer

Bilge ! Bilgin ! Sanatçı ! İçin bu işlem mümkün !

Yol gösterir HAKEREN ! Yâni diyebilen ‘“Kün !”’

‘“Bütün bedenler ölür ilk tohumları bâkî !”’

Her biri ‘“HAKK’ın yüzü !”’ Secde şarttır illâki !

Her atom titrer ! Alıp ilk atomdan ayarı !

Bu ayar için yapar sana o hep uyarı !

İnerken her ilk atom ! Beden çizer kendine !

Sestir onun kalemi ! RAHMÂN O ‘“HANÎF DÎN”’e !

İster ki her hücresi olsun kendinin tipi !

Zîrâ odur ‘“ALLAH’ın her bedendeki ipi !”’

İnerken her ilk hücre bedenini yeniler !

‘“Piştikçe, diyor ALLAH, yenilenir deriler !”’

Bedenler yenilenip değiştikçe hücreler,

Özüyle bütünleşip bencilliğini eler !

Kıyâmette ! Herkesin ilk hücreleri kalır !

Onları, çıkarmış HAK tekrâr içine alır !

‘Hacer-i esved !’ Arzın ilk atomu timsâli !

ARZ ! RESÛL’ün vücûdu ! Rûhu, HAZRET-İ ÂLÎ !

M.H.ULUĞ KIZILKEÇİLİ

ANKARA – 17.12.1998

ANA SAYFA