"SU ve ATEŞ"

I AY DEVRİ !

Melek ve Şeytan harbi ! Arz’dan önce başladı !

Bu ateşten kürenin Arz değil ! Aydı adı !

Bugünkü Ay sanmayın ama sakın siz onu !

Arz’ın bundan önceki o, reenkarnasyonu !

RAHMÂN ! Rûhudur bil ki ! O dönemdeki ayın !

Tevrât’taki Yehova işte odur ! Anlayın !

Sulu kabuk bağladı bu Ay, soğuk uzayda !

Su merkeze yağınca, savaş başladı Ayda !

Ateş çekirdek, kovdu buharlaştırıp suyu !

Düşmandı birbirine su ve ateşin huyu !

Ateşi söndürür su, bak kaynatılsa bile !

Ateş, Şeytan ! Su, Melek simgesi ! Herkes bile !

Kabuktaydı melekler ! Şeytanlar çekirdekte !

Buna, ‘su ve ateşin vatan paylaşımı’ de !

RAHMÂN, meleği sevdi ! ‘Rahmet’ olduğu için !

Şeytan da kin besledi RAHMÂN’a için için !

‘“Şeytan, RAHMÂN’a düşman !”’ ALLAH’a değil ! Niçin ?

Oksijensiz yanamaz ateş de ! Onun için !

Alev dik başlı üçgen ! Su, yerde yatay dörtgen !

İnsânda var ! Doğuştan üç düşman ! Ve dört dost gen !

II ARZ DEVRİ !

Ay devrinde hayvândık ! Rüyâ bilinçli yâni !

Uyanıp insân olduk ! ‘“Arz cenneti”’nde âni !

Buraya kadar gerçek ! Asla efsâne değil !

Efsâne burda başlar ! Ona dikkatle eğil !

Şeytan ! Arz döneminde intikamını aldı !

Havvâ cennette ondan ! Kâbil’e gebe kaldı !

RAHMÂN ! Çocuk doğmadan, şeytanı kovaladı !

Ve Kâbil’in ‘dul karı evlâdı’ oldu adı !

Şeytandan sonra Havvâ da bu Dünyâya indi !

Kâbil doğdu, Âdem’den de Hâbil’i edindi !

İşte budur ! Arzda, su ve ateşin mîlâdı !

Hâbil, Tanrı evlâdı ! Kâbil, şeytan evlâdı !

‘“Hâbil, kurbân ! Ve Kâbil, buğday etti hediye !”’

‘“Kurbânı kabûl etti RAHMÂN !”’ Oğlundan diye !

Kâbil dedi RAHMÂN’a ‘Kutsaldır alın terim !’

‘Mâdem senin adın HAK ! Ben hakkımı isterim !’

‘Lânetlediğin hâlde toprağı ! Ürün aldım !’

‘Tercih ettin çobanı bana sen ! Şaşa kaldım !’

‘“Sonra kızıp Hâbil’in kanını döktü Kâbil !”’

HAKK’a dedi ‘Hakkımı yemene bu mukabil !’

‘Ateş iken !’ ‘“Babama dedin çamura eğil !”’

‘Suda da oksijen var !’ ‘O da bağımsız değil !’

‘O, suyla vaftiz yapıp kilisede yatacak !’

‘Irkımı şeytan’ diye ! ‘Hep ateşe atacak !’

‘Cennet yapacak ırkım bizi kovduğun arzı !’

‘Düşünürken evlâdın, yalnız beş vakit farzı !’

Şeytanın sözlerinden, RAHMÂN çok duygulandı !

İkisinin de RABB’i olmaya içti andı !

III KIYÂMET DEVRİ !

‘Süleyman’ı gönderdi o zaman RAHMÂN ! Niçin ?

Melek ile Şeytan’ı barıştırması için !

Tüm ateş cinlerini, onun emrine verdi !

‘“Hikmet’i her şeyden çok çünkü RAHMÂN severdi !”’

RAHMÂN dedi : ‘Süleyman ! ‘“Hikmet”’ özümsün ama ,

‘Usta’ olduğu için ! Sipariş ver Hiram’a !’

Hiram, bir cin ereni ! Kur’an ona ‘“İfrit”’ der !

‘“Belkıs’ın sarayını, o bir günde nakleder !”’

Şeffafta yüzer her şey ! Bu nakli anlar ârif !

Sultan işi ustaya şu tarzda etti târif :

‘“Kristal bir havuz yap !”’ ‘Hep ışık saçan tarzda !’

‘Kamaştırsın her gözü ! Eşi olmasın arzda !’

Yâni Sultan mucize bir eser ısmarladı !

Her hâlde ‘“Rûh”’ olmalı ! Onun öteki adı !

Hiram her bir mâdeni, eritti dev kazanda !

Papaz su kattı ! Kazan da patladı bir anda !

Hiram kendini attı ! Ateş dolu kazana !

Arz merkezine indi ! Öptü ilk baba ana !

‘“Sînadaki ateş”’le vaftiz edildi yâni !

Şeytan’ın değil ! HAKK’ın evlâdı oldu âni !

Îsâ’yı vaftiz etti YAHYA ! O MESÎH oldu !

Hiram yâni ÂLÎ’nin ışığı ile doldu !

Vaftizde yeni adı oldu onun, ‘Gül !’ Ve ‘Haç !’

Gül, bâkire Meryem ! Ve haç Âdem ! Gözünü aç !

Doğdu ‘“Mesih”’ denilen ‘“Meryem’in oğlu”’ Âdem !

Alev, ‘alevî’ oldu ! Vaftizci, ÂLÎ mâdem !

Su ve ateş barıştı ! Bir oldu devlet ve din !

Kutsal Kitapta ‘“Son gün”’ işte bu ! Dikkat edin !

Lâik ve şeriatçı harbi, çünkü buldu son !

Denmedi hiç kimseye yobaz ! Veyahut Mason !

Melek : câmi önünde yem bekleyen güvercin !

Şeytan : kartal ! En yüksek uçan tek kuş ! Cin mi cin !

Ateş : savaş ! Sanayi ! Uygarlık ! Bilim demek !

Su : içi yıkayarak, sırf rûha verir emek !

Bu ‘“Diriliş günü”’nün simgesidir gül ! Niçin ?

Gül, Arzdan su ! Güneşten ısı aldığı için !

‘“Vahiy alan arıdan”’ kalır ancak hâmile !

Selâm ! İçi dışı bir ! O İnsân-ı Kâmil’e !

Diken ile korunmuş ‘“Levh-i Mahfuz !”’ O ! Niye ?

Nâmahrem olan ! Ona el süremesin diye !

Gül ! MUHAMMED ÂLÎ’nin yani koalisyonu !

‘HASAN ! HÜSEYİN ! FÂTMA !’ Diye sen okşa onu !

Ay öncesi Güneş’in rûhudur ! Bil ki ÂLÎ !

ÎSÂ ! MESİH ! ELİON ! RAB ! O ! Bilmez ahâli !

Arz devrinde AY’ımız arz’dan ayrıldığı an,

ÂLÎ’den ışın Arz’a, Güneşten indi ! İnan !

Bu mesajı verenin ismi, bak ! MESÎH Gül-Haç !

MAX Heindel, ‘Hiram O’ der ! Artık kâlb gözünü aç !

Bunu şeffaf hocası verdi MAX Heindel’e !

EHL-İ BEYT açısından ! Fakir de aldı ele !

Şifresi çözüldü mü ! Masalın gelir sonu !

Gerçek bir ‘“HANİF”’ ise ! Kucaklayın Masonu !

* *

M.H.ULUĞ KIZILKEÇİLİ

ANKARA - 29.12.2000

ANA SAYFA