“KİTAB İLMİ”

A : TAKDİM

‘“ELİF LÂM MİM ! Kitab’ın ALLAH katında adı !”’

HAK diğer şifreleri verdi ! Açıklamadı !

Tüm şifreleri bilen ! Olur ‘“Kitab bilgini !”’

‘“Kovabilir Mûsa’yı bile !”’ Çeksin ilgini !

O kim ? Nedir ? Nasıldır ? Bilinmez ! ALLAH gibi !

Kitabdaki tek bilgi ! ‘“Kitab ilmi sâhibi !”’

BLAVATSKY açıklar sırrı ! ‘Enerji’ ile !

Kur’anın sırlarını ! Hiç getirmeden dile !

Burada örtüştürdü fakir ! İkisini de !

‘“KİTAB İLMİ”’ sır kaldı ! En sonunda ! Yine de !

B : ALLAH

ALLAH serbest enerji ! Yâni mâdde dışında !

Nûr değil ! ‘“Nûr üstü nûr !”’ Madde var her ışında !

Karanlıktır her ışık ! Madde olmayan yerde !

Ona ‘“Kadir gecesi”’ ve “Hacer-ülesved” de !

Sonsuzluğu içinde özgür ! Ve yapayalnız !

ALLAH olduğunun O ! Bilincindedir yalnız !

Yâni ALLAH fikri var ! Ama yok ben bilinci !

Kabuğunun içinde ! Ortaya çıkar inci !

‘Ben bilinci !’ Sâdece madde içinde mümkün !

Sâhibinden farkı yok ! Madde dışında mülkün !

Bak ! Sina dağında O ! Mûsa’ya ‘“Ben, benim”’ der !

Kendini ! Yine kendi ile O ! Tarif eder !

Bu aşamada ! ALLAH olmalı onun adı !

Şekli yoktur ! Miraçta bile gören çıkmadı !

Nitekim ! ‘“Îsâ ona kimliğini bilmem”’ der !

Ancak RAB anlamında ! Ona der ‘“Aziz Peder !”’

‘“Vazgeçebilir her an âlemlerden !”’ Soyuttur !

Zîrâ o, nokta gibi ! Sıfır olan boyuttur !

Ondan başka vücûd yok ! Kendine çeker tekbir !

Sonsuzu sıfırla çarp ! Çıkar ‘“Ehad !”’ Birtek bir !

İki sonsuz olamaz ! Ondan başka yok vücûd !

Sonsuz bölünemez ki ! Olsun dûa ve sücûd !

Sonsuzun karşısında ! Sonlu ne yapabilir !

Doğa yasalarına ! Körce uymayı bilir !

C : RAB

Sonsuzda vardır ne baş ! Ne son ! Ne dış ! Ne de iç !

‘“Her isim onun !”’ Ama kendi taşıyamaz hiç !

Herbir ismi, o ismi yansıtana, o yükler !

Kur’an bunlara diyor ‘“ALÎN !”’ Yâni ‘Büyükler !’

Mülkü HAK kendi yapmaz :! Açıklar bir irâde !

‘“Ol !”’ emrini verdiği ‘“Halife”’sine ! ‘“RAB”’ de !

‘“ALLAH adına”’ demek ‘“Besmele !”’ Anla niçin :

‘“RABB’”i kullanır ALLAH âlemde ! Onun için !

ALLAH’ın RAB ismini ! Ortak taşır iki zât !

ALLAH’ı ‘gayb’ olmaktan ! RAB’dır eyleyen azat !

RAB’da var ! Pozitif ve negatif iki kutup !

Terâziler, ‘“Sekine !”’ İki gücü denk tutup !

ALLAH’ın vücûdunda mevcûd sayısız nokta !

Sâde isimleri var ! Cisimleriyse yokta !

ALLAH ‘ben’ bilincine ! İsim, ‘vücûd’a muhtaç !

Bu alışveriş ile ! Giyer her ikisi taç !

Kendini bilmek için ! Kendi olmayan gerek !

Mâdde içine, Yusûf gibi yâni girerek !

Bu nedenle ALLAH’ın Yusûf, en güzel adı !

‘“Ona, kendi dışında !”’ ‘“Hiç tapmayan kalmadı !”’

Yusûf öyle biri ki ! Yok ondan daha güzel !

Ona kendi gözünden bakıp sevmek ! Farz ezel !

‘“ALLAH’ın isimleri !”’ Asâleten kendinin !

Vekâleten birini al ! Bu, amacı dinin !

HAK, perdeden fışkırtır ! Nokta kadar bir madde !

Bu ilk soyut maddeye ! ‘Öz annen MUHAMMED !’ De !

Ve ALLAH’ın ‘HAK’ ismi ! Bu noktaya bürünür !

İçinde ! ‘Öz babamız’ olan ÂLÎ görünür !

‘Ben’ bilinçli, ‘belirli’ bir HAK ! Ortaya çıkar !

‘“RABB’iniz değil miyim der ?”’ Gören etmez inkâr !

‘“Ben ilâh mıyım ?”’ Diye bakınız sormaz ALLAH !

‘“Hû”’ yâni ‘“O”’ bilinçli ve ‘“Gayb”’dır zîrâ ilâh !

‘“İster istemez herşey ona tapar !”’ Der âyet !

Yalnız ALLAH kalırdı ! Sınır kalksaydı şayet !

Zîrâ sınırsız güçle ! Aynidir sınırlı güç !

Bütününden bağımsız parça hayâl etmek güç !

Pınardakinin ayni ! Testiye konulan su !

Testideki su ! Yine pınar değil doğrusu !

Vücûd ALLAH ! Başa O ! ‘M’ koyup yapar mevcûd !

O etkin ! Kul edilgin ! Öyleyse şarttır sücûd !

Bunu ‘“Hanif”’den başka ! Hiç kimse anlamadı !

Anlamayanın ! ‘“İblis”’ oldu Kur’anda adı !

Âdem ! ALLAH’ın sende saklı olan modeli !

Onu bul ! Gönüllü tap ! Tut sağ iken o eli !

Ölünce tutamazsın ! Seni tutup yargılar !

Huyunun sargısıyla ! Mumya gibi sargılar !

D : RÛH

‘Uzay cenneti’ idi ! İlk sâf maddenin adı :

‘Nokta’dan daha büyük bir şey ! Yaratılmadı !

RAB, cennet inşâsını ! ‘“RÛH”’ denen güce verdi !

Yardımcısı ‘“Âdem”’i ise, ‘“RÛH”’ çok severdi !

Enerjileri ‘“Ses”’le dizdi Âdem ! ‘“Yedi Saf !”’

‘“Saf”’ dışına ‘“İzin”’siz çıkmak ! Edilmezdi ‘“Af !”’

‘Titreşim’ine göre ! Her melek sıralandı !

‘“Âdem titreşimine”’ ermeye içti andı !

Sekine RÛH’a ! RÛH, ilk Âdem’e devretmişti :

‘“Yedi gücü !”’ Bu ise en sorumlu bir işti !

‘Arz’ın öz geçmişi’dir ! Bu hikâyenin sonu !

Çok dikkatle okuyun ! Ne olursunuz onu !

E : SEKİNE

ALLAH yapyalnız ! Ama vücûdu çıplak değil !

Tüle bürünmüş gelin ! Bu örtünmeye eğil !

Yâni O hep bâkire ! Çünkü her an perdeli !

O perdeyi aralar ! Sırf Sekine’nin eli !

‘“ZÂT”’ı, ‘“ALLAH”’a ! Onu, ‘“RABB”’e ! ‘“Sekine”’ bağlar !

AHMED’i de ÂLÎ’ye ! Her enerjiyi sağlar :

Maddedeki yarısı ! Yön verir 6 güce !

Elektrik ! Bu güçler arasında en cüce !

Sekine’den fışkıran 6 ikiz ereni,

Yayar bu ‘6 gücü !’ Öv ! ‘İlk himmet’ vereni !

‘Himmet veren !’ Onların ‘ilk ikiz ortak özü !’

Bunlardır ! Kur’andaki ‘“İkiz yediler !”’ Sözü !

Madde dışı yarısı ! ‘“İrâde”’yi nakleder !

Bir de ! Maddeden çıkmak isteyenlere ‘dur !’ Der !

İlk madde, ‘“Yüce Meclis !”’ Dolu enerji ile !

Bu saf melekler ister ! Ordan azad edile !

‘“Son sınır”’da yol keser ! Tam ‘“19 zebâni !”’

12 yedek gücü ile Sekine yâni !

‘“En son gün”’e kadar o ! Sınırlı gücü bağlar !

Ve o güç : ‘beni kurtar hücremden’ diye ağlar !

Başını hücresinin duvarlarına vurur !

Bir çıkış yolu bulmak için o döner durur !

Kâbe’yi içten tavaf eder ! Zavallı hacı !

‘Hacer’e der : ‘kapıyı aç bana !’ ‘Artık acı !’

Sekine ! Göz yaşına sonunda dayanamaz :

Zâten ‘öz’e kavuşmak olduğu için namaz,

Kapıyı açar : yâni son sınırı kaldırır :

Özlem duyduğu ‘kendi huzuruna’ aldırır !

Sekine ! Sınırlıyı sınırsızdan ayırır !

Ne ‘“RAHMÂN !”’ Ne ‘“RAHÎM”’i, ‘“RAB”’dır diye kayırır !

Çift kefe HAK terâzi ! FATIMA ‘“FATIR”’ ismi :

‘“ELİF”’ gibi saklanır ! Yazılırken ‘“B İSMİ !”’

M.H.ULUĞ KIZILKEÇİLİ

ANKARA – 05.02.2002

ANA SAYFA