“AHURAMAZDA’NIN MESAJI
* *
‘Zend
Avesta’
ilk kutsal kitabıdır İran’ın !
‘“DÎN”’ sözcüğü kökünü bu ‘kitab’da aranın !
Zend Avesta’da HAKK’ın adı, AHURA MAZDA !
Resûlü
Zerdüşt’e der :‘Özünü an
namazda
!
Zîrâ benimle her bir insanın özü eşit !
Kim
aslını bulursa, ererek olur reşit !
Tûfan var
! Penceresiz gemi yap kalbin gibi !
Kendinden ışıklı o ! Zîrâ rûhun sâhibi !
Benim
adım
‘Kopyasız !’
Yâni
‘Sâfi
nûr’ demek
!
Yere düşmemesine gölgenin, sarf et emek !
Çünkü yer
rûhsuz mâdde ! İblîs ! Adı,
Ahriman !
Bana
düşman ! Yok onda
!
Ne bir dîn
!
Ne de îmân !
İkimiz de ALLAH’tan çıktık ! Biz öz kardeşiz !
Ben
RAHMÂN ve o Şeytan ! Köre acıyınız siz !
‘Altı ikiz ışın’ ım, bu âlemin mîmarı !
Bu
nedenle,
‘altı
gün’
sürdü !
Onun
îmârı
!
Üç gün önce de çıktı bunlardan rûh âlemi !
‘MİTRA’ ve ‘Yirmi Sekiz İzzet’ bunlar ! Sev emi !
‘“MİKÂİL”’
ile ‘“Yirmi Sekiz Nebî”’
nin özü
!
Bu
‘“YÜCELER”’
nûr verdi
! Sen
bana açtın gözü !
‘“MİKÂİL”’ yâni MİTRA ! Canın RABB-ÜL-İZZETİ !
İzzetlerden melekler çıktı ! Canın Hazret-i !
‘DAENA’dır
adları bu mâsûmların
!’
Niçin ?
Maddeyi kurtarmaya söz verdikleri için
!
‘“Benim yardımcılarım”’ bunlar ! Şeytana karşı !
Maddeye harp açtılar ! Başta taşırlar Arşı !
Bu yüzden,
Daena’nın yarısı Arza
iner !
Öbür yarısı,
kâlbe VİCDÂN
olarak
siner !
İnen can yemin eder eşine sadâkata !
Can yerleşir beyine ! Eş,
‘“FUAD”’ denen kata !
Daena’dan inenin ‘Fravarti’
dir ismi !
‘Arzda
cihâdı
seçen’
demek !
Şövalye resmi !
Maddeye yenilen can, olur insân şeytanı !
Yenene Âdem denir ! Artık kendini tanı !
Kör
mâdde yenildikçe,
göz açıp
olur şeffaf !
Şeytan Âdem’e secde eder ! Benden
çıkar af !
“Merhametim öfkeme böylece
olur galip !
Kurtulmak istiyorsan kurtarmaya ol tâlip !
Şeytan çok çekicidir ! Sembolü tavus kuşu !
‘Yerçekimi’nden kurtul da
! ‘“Çıkma
dik
yokuşu
!”’
Kucakladığın madde ! Seni kucaklar tekrar !
Bedene
hapsolursun
! Şeytana verip ikrâr !
“Daha
rahimde
kâfir
kâfirdir
! Mü’min
mü’min
!”
Bu kaderi ben yazmam ! Sen alın yazına in !
Kader alın yazısı ! Alnın arkası beyin !
Doğru
ve yanlış
için,‘onu
ben yaptım’
deyin !
Rahim bedendir ! Çıkan can mü’minse aklanır
!
Kâfirse, kapkara bir cadı görüp saklanır !
VİCDÂN
kararmaz
!
‘Kara nefis’
girer araya
!
‘“Güneş
tutulur
!”’ ‘Hayvân’
sürgüne gider Ay’a
!
İnançlıysa, bir ‘“Hûri”’ görür köprü başında !
Kendine benzer ! O da tamam on dört yaşında !
‘Ey
‘“Kız oğlan kız
!”’ Kimsin sen
?’
diye ona sorar !
‘“Eşin”’im deyince O, Daena’sını sarar !
Tekrâr sorar
‘Daha da güzelsin sen kız ! Niçin
?’
O der : ‘VİCDÂN
sesimi
hep
dinlediğin
için
!’
Ben
senin
‘Nâmûsunum
!’
‘Şansınım
!’
Beni yok edemezsin
!
İhânet etsen bile
!
Sen kendin yok olursun ! Bütün hırsların ile !
Tekrâr ‘“Bir tek can”’ olup eşle ! Köprüden geçer !
Ölümden üç gün sonra cennet yurdunu seçer !
Ama ‘“Savaş”’ bitmeden, eğlenemez cennette !
‘Mehdî’
bekleyen madde,
zincirliyken cinnette
!
Bölünerek, yeniden Arza iner Daena !
Kuluma hizmet, bana en güzel hamd-ü senâ !
Kendisine bilinci böylece berraklaşır !
Her bütünleştikçe o, bana daha yaklaşır !
Zaferi kazanınca girer başka bir hâle !
Olur bölünemeyen ışıl ışıl bir hâle !
‘“Cennete dönen Arz’ın, olur gerçek vârisi !”’
Artık
‘“ÎSÂ MESÎH”’ O ! Her zerre
‘“Havarî”’si
!
Her zerre ‘Ben neyim ?’ der ! O ilk dirilttiği an !
MEHDÎ
der : ‘Sâf meleksin
!
Kimliğini arayan,
Kendini
bulman için bir Arza inmen gerek,
‘“HAK
öze”’
yaklaşılır, kutublaşıp ererek !’
Gelelim
yine sırat köprümüze biz
! Zerdüşt !
Köprüden
geçe geçe zîrâ kazanılır rüşt
!
Köprü
! Yüce
Mahkeme
! Mitra
! Yargıcın
ismi !
Ona karar verdirir sâdece yüzün resmi !”’
Köprü
! ‘“Doğru
yol
!”’ Orda ayrılır hayır ve şer
!
‘“Yüzü
parlayan geçer !”’
‘“Yüzü kararan
!”’
Düşer !
MİTRA ! Güneş ! Ayırır zenciden sarışını !
‘Yirmi
sekiz’
ay günü,
saçar
“İzzet” ışını
!
‘SAOSYAN !’ Yâni ‘MEHDÎ !’ Güneşten inecektir !
‘Madde ve nefis’ denen karanlık dinecektir !
“On
ikinci
imâmdır MEHDÎ
!” Söyleyim niçin ?
Güneş
on
iki aya hükmeylediği için !
‘On
İkide üst üste gelir
!’
‘Akrep yelkovan
!
‘“Kıyâmette şems aya girer !”’ Kurulur dîvân !
Bu yüzden
kıyâmete denir Kur’anda ‘“SAAT
!”’
Ay’a bağlıdır
oruç ! Güneşe ise, ‘“SALÂT
!”’
‘On
iki
!’
‘Hem başıdır saatin, hem de sonu !
‘B altındaki nokta’ gibi anla sen onu !
Benim de her
şey gibi RABB’im var !
O ilk özüm
!
RABB’imin
merceğinden ALLAH’a bakar gözüm
!
ALLAH’ın
huzurunda bulunsa da
! İlk özler !
‘“Rahmet”’
olarak inip
‘HIZIR’
olmayı özler !
‘ALLAH ZÂT’ın perdesi !’ Sonsuz mekân ve zaman !
Adı, ZERVAN ! Perdeyi açmaya kalkma aman !
Son
kez gelince adın ‘MEHDÎ’
olur
! Ey Zerdüşt !
Dünyâ saydamlaşır ! Ve her insân kazanır rüşt !
Salâtta öptürürüz
toprağı biz hep ! Niye ?
‘SPENTA ARMAİTİ !’ Deriz biz ‘“SEKÎNE”’ye !
‘Arz’ın bâkire rûhu !’ Zîrâ taşır bu ismi !
Arz,
onun dokuz katlı, dürülü olan cismi
!
‘“SEKÎNE”’ çıkarırız ! Melek ! İzzet ! MİTRA ! Ben !
‘“SEKÎNE”’ni çıkar da ! Bedenin olsun Kâben !
Kendi
ÖZÜNÜ çağır
Zerdüşt sen ! Beni
değil
!
Çünkü
senin
özünüm
!
Çıktığın
kata
eğil !’
AHURA MAZDA
böyle Zerdüşt’e etti hitab !
ZEND
AVESTA Kur’anda beşinci kutsal kitab !
AHURA MAZDA için, ÎSÂ bil ki ‘“Babam”’ der !
Zîrâ
‘“RAHMÂN”’ olmuştur
! ‘“ÎSÂ MESÎH’”e, PEDER
!
‘Daena’,
Pehlevice ‘Den
!’
Ve Arapça’da ‘“DÎN
!”’
‘“HANÎF,
FITRAT DÎNİ”’dir
! Artık siz teslim edin !
Zend
Avesta da, ‘Âdem sırrı’ vardır,
Kur’an’ın !
Âdeminizi bulup beni rahmetle anın !
Son beyite
‘ŞAH
beyit’
denir ! Uluğ
!
Burda sus
!
Şah
beyit,
‘BEYT’
te doğan
‘HAZRET-İ ŞAH’a mahsûs
!
“AHURA MAZDA’ya siz olun her an niyâzda !
HAK
MUHAMMED ÂLÎ’dir
! Zîrâ AHURA
MAZDA !”
*
M.H.ULUĞ
KIZILKEÇİLİ
ANKARA – 11.11.1998
*
Copyright © 2000>>
www.ondokuz.gen.tr
Copyright © 2001>> www.ondokuzbiz.com
Copyright © 2001>> www.19muhammedali.com