“A D S I Z L A R”

Her bir şey bilinçsizce ! Hep ALLAH’ı zikreder !

‘“ALLAH ! Bu otomatik ibâdeti ret eder !”’

Mâden, bitki, hayvândan, insâna çıktığı an !

Kazanır ! Bilinç ile özü anımsayan can !

Dinler ise o vakit ! Vicdânın sözünü ,

Âdem’e secde etmiş olur ! Bulup özünü !

Eşya ismini değil, kendini bilmek zikir !

Meleğin ibâdeti geçersiz ! Eyle fikir !

Yüz yirmi dört bin nebi ! ALLAH mâdem yolladı !

Sırf yirmi sekizinin ! Niçin yazıldı adı ?

Yirmi sekiz nebiden, yedisi seçkin niçin ?

Yediye kadar sayı toplamı ! Onun için !

Âdem ! Nûh ! İbrâhim ! Ve Mûsâ ! Dâvud ! Ve Mesîh !

Yedincisi MUHAMMED ! Hepsi sende ! Ol Râsih !

Bu yüzden ! Vücûdumuz çıkarmakta yedi renk !

Hakeren ! Onların tam titreşimlerine denk !

Bedene rûh üflenen an : o, cumâ namazı !

Yedi yatır uyanır sende ! HAK olur râzı !

Yedi renk ! Yedi sese dönüşüp çalar boru !

‘İsrâfil kimdir’ diye ! Artık sormazsın soru !

‘“Sana senden de yakın MUHAMMED !”’ Diyor âyet !

Onu kâlbde bulanlar yakınlarıdır gayet !

Sana kendinden bile, yakın MUHAMMED mâdem !

Kendinde her birini bulandır, gerçek Âdem !

İSİM ve SIFAT !

Yirmi dokuz sûrenin başındaki isimler !

Sâde on dört harf ! İle imzalanmış resimler !

‘“ÂLÎ”’ : En yüce olan ! Bir niteleme ismi !

‘“MUHAMMED”’ : ‘çok övülen’ demek ! Çünkü ‘“Nûr”’ cismi !

ZEHRA ! HASAN ! HÜSEYİN ! Güzellik için anıt !

‘Kim’ sorusuna değil ! Nasıl’a her ad yanıt !

‘Yaratan !’ Demek ALLAH ! ‘Terbiyeci !’ Demek RAB !

‘“RAHMÂN !”’ Esirgeyici ! Kimlik adları, serab !

Serab ! ‘Çölde var gibi görünen göle’ denir !

‘“Su”’ bulamamak ! Susuz ölmek ile ödenir !

‘“Seslenen !”’ Kim ? ‘“Toprağa vurup Arz’a çıkan !”’ Kim ?

‘“ÂDEM”’ kim ? Ve eşi kim ? Kur’an yazmaz nitekim !

‘“Müezzin”’ adsız ! ‘“Ölüm MELEĞİ”’ de ! İsimsiz !

Birtek ! ‘“RÛH’un adı var : CEBRAİL !”’ Düşünün siz !

Tevrât’ta da her ad şifre ! Karma karışık !

‘HARF İLMİNİ !’ Bilmezsen ! Kâlbine tutmaz ışık !

Bir harf ismi oyunu ! Bir sürü adım bile !

‘“KİTAB İLMİ SÂHİBİ !”’ (Dedem) Koymuş ! Hesâb edile !

Sanırım hiçbirini yalancı çıkarmadım !

Yine de gizli kaldı ! Ama benim HAK adım !

Herkes gerçek adını ! Bilir erdiği vakit !

İmzalar ! Söylememek için ‘ölümcül akit !’

Kur’andaki her isim ! Özellik ! Bir ad sözde !

Asılları şifreli harfler ! Sendeki özde !

İncik kemiğimizi yarıp kimdir dinelen ?

Süleyman’ın emrinde kimdir ‘“İFRÎT”’ denilen ?

Mîrâçta görünen kim RAHMÂN mı ? Cebrail mi ?

Kimdir ? O zât ki ona verilmiş ‘“KİTAB İLMİ !”’

‘“Kitab ilmi”’ne sâhip olanın hiç yok adı !

‘“Oğlu”’ denmesin diye, ALLAH açıklamadı !

‘“Halkı ateşe atan iki kişi !”’ İsimsiz !

‘“On dokuzlar da adsız ! Mü’minseniz bilin siz !”’

Kağıt kaplan ! Değil ad ! HAKEREN doldurur !

ALLAH’la iletişim için ! O titrer durur !

Kur’anda bak ! ‘“BİZ”’ diye ! Konuşur hep ! ‘Adsızlar !’

‘İçi boş’ olan adsız ‘bize !’ İçleri sızlar !

‘“ALLAH’tan da istesen !”’ ‘“İsminden de istesen !”’

Seslendiğin ! ALLAH’tır ! ‘“Her ad onundur !”’ Bil sen !

Bir özelliği ! ‘“Her ad !”’ Görünür ‘“Sıfat”’ gibi !

‘“Benzerinin benzeri yok !”’ ‘“Hepsinin sâhibi !”’

‘“MUHAMMED !”’ ‘“RAHÎM”’dir der ! Burada ‘sıfat !’ ‘“RAHÎM !”’

‘“ERRAHÎM”’ken ! Hem ‘“sıfat !”’ Hem ‘“Ad !”’ ‘“HANİF !”’ ‘“İBRAHİM !”’

Bu mesajın adını ! Bulamadım ben bile !

Zîrâ çoğu beyitler ! Doldu adsızlar ile !

SONSUZUN ŞİFRESİ !

ALLAH ve aslı sonsuz ! Bu mühim noktada dur !

Sonsuz neyse ! Nasılsa ! Hiç değişmez ! Hep odur !

Sonsuzun ad ve sıfat olamaz asla kendi !

Kendi kendine yansır ! Ne doğdu ne tükendi !

Sonsuz olduğu için ! Hiç değişmez yapısı !

EHL-İ BEYT’e âittir ! Bu yapının tapusu !

Her ismin başında ! ‘“EL”’ sözcüğü var ! Bu ‘“EL !”’ Kim ?

‘“EL !”’ ‘Hani o belli şey’ anlamında nitekim !

Ve işte o belli şey ! Fıtratıdır ALLAH’ın !

EHL-İ BEYT’inin yâni ad ve sıfat ilâhın !

Her ismi ve sıfatı onun, bu yüzden güzel !

EHL-İ BEYT demek bil ki ! Hem ebed ! Hem de ezel !

O hem başlangıç ! Hem son ! Yâni o bir dâire !

Her yerdeki merkezi, ‘“RÛH !”’ Kalan vesâire !

‘“Çamuru Âdem yapan o Rûh’tur !”’ Senin özün !

‘“O RÛH”’tur ! ‘“EHL-İ BEYT’e senin verdiğin sözün !”’

EHL-İ BEYT ‘beş’ kişi bak ! ‘“Rûh’un şifresi elli !”’

‘“Anne ve babanı sev !”’ ‘Âdem, Havvâ kaç belli !’ (60)

‘ADSIZLAR’ mesajını ! Sanma ki verdi İblîs !

‘“O, adlardan anlamaz !”’ ‘“Ona kapalı MECLİS !”’

M.H.ULUĞ KIZILKEÇİLİ

İZMİR – 28.04.2002

*

İsim ve kelimelerin Ebced ilmine göre sayısal değeri :

HUBB-U ÜM ve AB (Anne ve Baba sevgisi) = Âdem Havvâ = 60

***

ANA SAYFA